Elk mens heeft behoefte aan verbindingen, we zijn sociale wezens en hebben contact en nodig met anderen. Er is niets natuurlijker dan verbinden en toch is dat ook iets wat we heel lastig kunnen vinden.
Want het tegenstrijdige is dat je je juist heel alleen voelt, terwijl je met anderen bent. Wat speelt er dan en wat is er nodig voor echt relateren en verbinden?
Je kunt je pas verbinden als je je veilig voelt
Als eerste moet je je veilig voelen, bij jezelf en bij de ander. Als je bijvoorbeeld weet dat de ander over andere mensen praat, en dus roddelt, is diegene niet veilig en zul je je er niet bij openen. Want diegene kan ook, zodra jij weg bent, dit bij jou doen.
Dit kan ook op een diepere laag spelen, je voelt ergens dat de ander niet veilig is, omdat diegene je bijvoorbeeld bespeelt, manipuleert of niet eerlijk is.
Verbinden vraagt om aanwezigheid en nabijheid
Verbinden vraagt om aanwezigheid, nabijheid en dichtbij zijn. Dit kan fysiek dichtbij zijn, maar kan bijvoorbeeld ook via videobellen, waarbij je elkaar ziet en elkaars energie voelt. Het is dan van belang dat de ander er echt is. Als de ander iets aan het doen is of in zichzelf zit (en met zijn gedachten elders), is die er niet echt.
Vaak voel je bij elkaar in de energie of de ander er echt is. In een veilige verbinding kun je dit ook aan elkaar kenbaar maken en elkaar uitnodigen er echt te zijn of te vragen wat er in de weg staat bij de ander om aanwezig te kunnen zijn.
Een stapje verder in het verbinden: er ontstaat intimiteitsopbouw
Een stapje verder dan aanwezigheid is met elkaar intimiteit opbouwen. En dat is dat je deelt met elkaar wat er in je leeft. Hiervoor is moed nodig om kwetsbaar te zijn. De norm dat het gezellig en leuk moet zijn, of harmonieus, kan je hiervoor in de weg zitten om te delen dat je bijvoorbeeld opziet tegen je werkweek of tegen een bezoek.
Belangrijk is dan ook dat de ander ontvangt wat er speelt en niet gelijk met oplossingen komt. Wat je dan vaak merkt is dat het gevoel er gewoon is en niet groter wordt, juist omdat je het uitgesproken hebt en gedeeld.
Voor verbinden is volwassenheid nodig
Zicht op wanneer je in een innerlijk kind stuk zit of wanneer je als gezonde volwassene achter het stuur zit en reageert, is van belang als je echt de verbinding wil aangaan met elkaar. Een innerlijk kind stuk kan bijvoorbeeld eisend zijn als je je zin niet krijgt. Door dit zelf te verzorgen, neem je je verantwoordelijkheid en leg je het niet bij de ander neer.
Je innerlijke huiswerk doen versterkt je verbinding
Om de ander te kunnen zien, moet je eerst jezelf helemaal durven zien. Dat betekent ook de schaduwkanten van jezelf; je eigen schaduwwerk is dus nodig.
Voorbeelden van schaduwkanten zijn:
- Je hebt bijvoorbeeld diep in je een slachtofferkant en wil eigenlijk gered worden door de ander en dat de ander het voor je regelt. Als je dit van jezelf weet en hier bewustzijn op hebt, is het niet erg als je dit in het contact inbrengt. Je kunt het dan op tijd weer toe-eigenen en niet de vinger naar de ander doen.
- Je familie leden hebbJe bent altijd de flinke en zorgend en gaat snel over je eigen grenzen heen. Als je dit van jezelf weet en je gaat een keer over je grens, kun je jezelf terugfluiten. Daarmee voorkom je dat je een grens overgaat, je de verbinding met jezelf een stukje verliest en de ander dit uiteindelijk kwalijk gaat nemen.
- Of je hebt bindingsangst of verlatingsangst en weet dit van jezelf. Dan is het onoverkomelijk dat dit ook in het contact de kop op steekt. Als je hierover eerlijk en transparant bent naar jezelf en de ander kun je hier anders mee omgaan.